سلام بردوستان عزیز.
متاسفانه خیلی از دوستان دم از شکست خوردن میزنن. میگن داریم شکست میخوریم. میگن داریم پس میریم. میگن داره میشه کوی دانشگاه دوم.
دوستان عزیز. امروز چهارشنبه است. یعنی فقط 4 روز از اعلام نتایج انتخابات گذشته. مردم با تجمع های خودشون به راحتی دارن مقاومت میکنن. درگیری ها خیابانی ( حالا یا از طرف عوامل یا از طرف مردم ) ادامه داره.
متاسفانه دوستان سعی میکنن قضیه انتخابات رو با کوی دانشگاه مقایسه کنند.
لازمه یه یاد آوری کوچیک داشته باشم.
کوی دانشگاه:
تعدادی از دانشجویان شروع به اعتراض کردند. اعتراض آنها با درگیری و کشته شدن چند دانشجو به نقطه اوج خودش رسید. تعداد کمی از جوانان هم به این اعتراض پیوستند. به دلیل کم بودن تعداد اعتراض کنندگان به راحتی سرکوب شدند.
علت این سرکوب هم نداشتن پشتوانه مردمی بود و بس. علت این بود که انگیزه لازم برای قیام مردم بوجود نیامده بود.
امروز:
همه شکه شدن. تمام مردم. از نوجوان 10 ساله تا پیرمرد 90 ساله. همه احساس کردند به شعورشون توهین شده. همه با چشم خود دیدند که چگونه حکومت عدل علی سرشون رو با پنبه برید.
انگیزه در مردم بوجود آمد. گرفتن حق. پس گرفتن آنچه که مردم آنرا انسانیت مینامند. ممکنه به صورت ظاهری رهبر نداشته باشم. اما خود مردم رهبر خودشون شدن. به صورت خودجوش همایش ها و تظاهرات رو برگذار میکنن.
تظاهرات روز دوشنبه درست 2 روز پس از اعلام نتیجه انتخابات نشان دهنده این واقعیت بود. از دختر بچه 7 ساله گرفته تا بزرگان این مرز و بوم شعار میدادند.
تا قبل از این تظاهرات تمام کشورهای دنیا فکر میکردند که احمدی نژاد را مردم انتخاب کردند. اما بعد از تظاهرات مشخص شد که خواست مردم چیست. رئیس جمهور آمریکا واکنش نشان داد. فرانسه ، ایتالیا ، آلمان و کشورهای دیگر هم همینطور. حتی کار به جایی رسیده که پیش نویس قطعنامه ای علیه دولت ایران برای فرستادن به شورای امنیت آماده شده. دانشجویان ایتالیا در حمایت از مردم ایران میخوان راهپیمایی کنن.
شورای نگهبان با وجود تایید قاطع سلامت انتخابات از طرف م.م.ر هنوز انتخابات رو تایید نکرده.
حتی صحبت از ابطال انتخابات هم میکنه.
میر حسین که در بازداشت خانگی به سر میبرد توانست در بین مردم حاظر شود.
هاشمی رفسنجانی در قم با مراجع مشغول مذاکره است.
ا.ن از سر ترس و برای کوچک نشان دادن موضوع ، جمعیت معترض را خس و خاشاک نشان داد.
نیروهای بسیج به دلیل ترس مانند بزدل ها به روی مردم آتش گشودند.
ابعاد نظاهرات به حدی بزرگ بود که تمام خبرگزاری های خارجی تیتر اول خبر را بر روی این موضوع متمرکز کردند.
از ترس ، موبایل ها و اینترنت را محدود کردند. از ترس یاهو مسنجر و فیس بوک را ***** کردند. اما به این توجه نمیکنند که انقلاب خودشان بدون این امکانات پیروز شد.
با چشم های خودم دیدم نیروی انتظامی در تظاهرات روز 2 شنبه از بالای دیوار به مردم میگفت بطریهای خالی آبتان را بدهید تا برایتان پر کنم. با چشم های خودم دیدم که مردم با پلیس روبوسی میکردند و آنها هم به مردم لبخند میزنند. نیروی انتظامی هم از همین مردم است. از همین کشور است. ممکن است تعدادی بسیجی یا هر اسم دیگه ای که میخواهید روی آنها بگذارید به سوی مردم شلیک کنند. اما مطمئن باشید نیروی انتظامی شلیک نخواهد کرد.
سپاه هم همینطور. سپاهیان کیستند؟ بجز سربازان همین مرز و بوم؟ بجز جوانانی که از ما هستند؟
تمام این اتفاقات در 3 روز پیش آمده. و اتفاقات دیگه ای که ننوشتم. انتظار دارید 2 روزه انقلاب پیروز بشه؟ انقلاب سال 57 هم از اردیبهشت استارت خورد و در بهمن تمام شد. یعنی 9 ماه.
هنوز برای گفتن شکست زوده. هنوز برای گفتن اینکه مردم بازنده شدند زوده.
باید به این تجمع ها ادامه بدیم.
باید نشان بدیم که مردم حرف اول را در کشور میزنند نه حکومت.
پس هنوز برای اعلام شکست زود است.
Roozbehk
